Wstęp do budowania złożonych akordów i ciąg tercjowy

W poprzednich filmach operowałem podstawowymi rodzajami akordów, czyli akordami durowymi, molowymi, zmniejszonymi i zwiększonymi. W praktyce, w muzyce popularnej, w szczególności jazzowej, neo-soulowej, ale także disco czy house spotkamy się z bardziej złożonymi strukturami harmonicznymi. Każdy z prezentowanych akordów może zostać ubarwionymi dodatkowymi składnikami, takimi jak septyma, nona czy undecyma. Zasadniczo wszystkie te dodatki, z którymi się spotykamy budowane są na bazie tercji lub są ich pochodnymi. Zatem bardziej złożone akordy otrzymujemy dodając do nich kolejne stopnie w odległości tercji. Te oddalone o kolejne tercje dźwięki to najczęściej septyma, nona i undecyma, czasem też tercdecyma. Akordy zawierające takie dodatkowe dźwięki zwykle oznaczane są numerami 7, 9, 11 i 13 odpowiednio.

Jak pamiętacie z lekcji o interwałach, tercje dzielą się na małe i wielkie, zatem pytanie jakie tercje dodawać małe czy duże? Innymi słowy czy do akordu durowego dodamy dźwięk oddalony o septymę małą czy dużą? A jaką septymę zwykle dodamy do akordu molowego? Jaki będzie czterodźwięk dla akordu zmniejszonego? Jak oznaczymy tą septymę, nonę, undecymę czy tercdecymę w każdym z tych wypadków? Na te pytania odpowiadam w tym odcinku.